PROCES IS PROCES

TITLE: 2012, proces is proces, t shirt
Projectbureau Noordwaarts.
Meeting over eviction form studio.
BUDGET: 10 euro

The change to zoning plans is a fact after much public participation. The municipality can finish the old and start with the ne. Art spaces become commercial spaces. Everything has happende in a procedurally correct manner. The civil serrvant execute a plan. The people involved are, however, people with feelings. That hurts.

In certain conflicts everyone is right. We have experienced this during the years of our involvement with the NDSM. It is not that one party is unreasonable or of bad will. You're just talking about other things. It's the underlying values that differ.
 
The artists and the municipality have a different role and position on the NDSM. We feel the author of the identity of the place. The yard has the quality of a home for us. The strongest emotional value of a place. We belong there.
The municipality is owner and enforcer of law & order. In their view, we are tenants and troublemakers that stagnate the planned development of the creative city. We do not belong there.

Process = process

In order to draw attention to this clash, we will wear this T-shirt to the meeting about the expulsion of the artists from their workshops. That it rhymes with “Befehl ist Befehl', the german for 'an order is an order ' is clear to us. For us. The only reaction we get from the civil servants is one of approval: Indeed, we stuck to the planning procedure to a tee .

Om aandacht te vragen voor deze clash dragen we bij de vergadering over onze uitzetting dit T shirt. Dat het rijmt met Befehl ist Befehl is voor ons duidelijk. Voor ons. De enige reactie die er komt is goedkeurend: Inderdaad, wij houden ons daar keurig aan.

Wij hebben zeer actief deelgenomen aan het planningsproces op en rond de NDSM. Samengewerkt met het projectbureau, met de gemeente, politiek erbij betrokken. Kunstenaars op de NDSM georganiseerd. Visies gemaakt. Voorstellen gedaan. In commissies gezeten. Juist omdat we zo veel mogelijk invloed wilden hebben.
Dit alles vanuit de positie van onderop: niet als eigenaar of professional.
Door heel goed op te letten begrijpen we nu ook waarom bepaalde overleggen nooit een resultaat op leverden. De uitgangspunten en de positie waar vanuit de verschillende partijen redeneren is fundamenteel verschillend. De ethiek die er aan ten grondslag ligt is ook anders. Dit verschil is niet marginaal, het vormt de kern van het belang en het motief van het handelen.

Na analyse komen we tot een aantal basis posities m.b.t. De plek en de ruimte. Ze hebben allen een optimaal moment en kennen een kantelpunt waar de autoriteit van het systeem zelf op het spel staat. We hebben deze posities verbeeld en getoond in de stelling/FRAMED tijdens de aflevering Sense of Place..

De analyse heeft ons ook helpen begrijpen wat het succes van een onderhandeling bepaald:
Hoe meer men bereid is de ander in zijn waarde tegemoet te komen, hoe groter de mogelijkheid van consensus. Er is dan slechts sprake van een conflict.
Is er echter geen toenadering dan krijgt het verschil in opvatting de kwaliteit van een strijd. Consensus is onmogelijk, één van beide partijen zal zijn aanspraak geheel verliezen en verdwijnt.
Zowel de kunstenaars als de gemeente hadden een dubbelrol op de NDSM. De werf had voor ons de kwaliteit van een thuis. De hoogste positie in de gevoelswaarde van een plek. Tevens voelden we ons de auteur van de identiteit van de plek.
De gemeente was vastgoedeigenaar én de orde handhaver. Voor hen waren we huurder en lastpak. De conclusie ligt voor de hand.

---

---

the right to come in.........

FOCUS:
reflection the position of the citizen in planning procedures

POSITION: author

DURATION: 1,5 hour

PROCES: action

IMPLEMENTATION:
wearing at-shirt

RESULT:
foto

BART STUART & KLAAR VAN DER LIPPE

the strongest claim...

the right to be here